TAHITI

IK BEN IN TAHITI!!

Het is officieel: lecture fase is afgelopen en outreach is van start gegaan!
De laatste week was erg druk, zoals veel weken zijn geweest. We hadden nog steeds niet genoeg geld, dus we hebben de hele week gevast (we sloegen de lunch over en in plaats daarvan hebben we gebeden en gezongen). Daarnaast kregen we te horen dat we in een kerk waren uitgenodigd om bij hen een kerstmisshow op te voeren. Een echtpaar uit die kerk had onze fundraiser bijgewoond en dat vonden ze zo leuk, dat ze ons ook in hun kerk wilden. Erg leuk natuurlijk, maar wel super druk in onze laatste week. Het optreden was namelijk zaterdagavond, en diezelfde nacht zouden we naar Tahiti vertrekken. Uiteindelijk hadden we alleen de zaterdag om te oefenen, dus dat was ook erg stressvol. De hele week had ik veel te kort geslapen, dus ik had totaal geen energie voor de show.
Maar uiteindelijk ging het heel goed en was iedereen heel tevreden! Dus dat was een mooie afsluiter voor onze tijd in Sydney.
Daarnaast was het ook leerzaam voor me. We zijn tenslotte een Performing Arts DTS, en niet altijd heb je energie of zin om op te treden, en dan moet je toch op één of andere manier je ertoe zetten om het te doen. Doorzetten is zo belangrijk in dit gebied.

Gelukkig had ik gedurende de week al alles uitgezocht voor m’n koffer, dus zaterdag was ik snel klaar met inpakken. De outreach van de jongens begint pas eind volgende week, dus alleen de groep van Tahiti vertrok gisteren. Maar in plaats van met z’n 5-en, zijn we nu met z’n 3-en. Het geld van de andere twee meiden is nog niet binnen, dus helaas konden ze nog niet mee. Dus dat was even wennen… We zijn een klas van twaalf personen, en we vertrokken maar met z’n drieën. Maar het leuke was dat alle anderen uit onze klas wakker wilden blijven en mee gingen naar het vliegveld om half 4 ’s nachts! Dus dat was heel gezellig.

De vlucht ging prima! We moesten overstappen in Oakland, New Zealand. Mén, wat is dat een freaking mooi eiland! We vlogen erover heen, en het was adembenemend! Ik kon gelijk herkennen dat daar de Lord of the Rings is opgenomen. Het ziet er heel ruig, maar super indrukwekkend uit. Daar wil ik absoluut ook nog een keer heen dus!
Van daar vlogen we naar Tahiti. Vanaf het moment dat we dichter naar de aarde kwamen, merkten we gelijk dat het warmer werd. Want het is freaking heet in Tahiti!
Toen we op het vliegveld aankwamen, werden we gelijk verwelkomt door Tahitiaanse performers die aan het zingen en muziek maken waren. En we kregen allemaal een mooi, wit bloemetje dat we in ons haar/achter ons oor konden stoppen. Dat is zo leuk aan de eiland cultuur: ze zijn heel warm en gastvrij en ze verwelkomen je ontzettend hartelijk!
Ik zag trouwens midden op het vliegveld ook twee grote krabben rondlopen. Dat is zo bizar! Je ziet hier soms de meest vreemde beesten op hele random plekken.
Maar goed, toen we buiten kwamen, stonden er super veel mensen te wachten op hun familie en vrienden. En allemaal hadden ze enorme bloemenkransen om aan hun gasten te geven. Dat is ook weer een teken van hun gastvrijheid en vriendelijkheid. Ook wij kregen een mooie krans toen we aankwamen. Toen ik in Newcastle was, heb ik met mijn groep ook een stuk of 30 kransen gemaakt. En er zit super veel werk in! Eerst moet je bloemen plukken, dan moet je ze uit elkaar rafelen, en dan moet je ze ook nog eens rijgen, wat per krans denk ik wel een uur kost. Ik waardeer het nu des te meer als ik zo’n krans krijg.
Er waren super veel mensen die ons op kwamen halen! Geen idee wie het waren haha, maar ik denk dat de meesten van de kerk zijn waar we mee gaan samenwerken.
Ook gaan we samenwerken met een YWAM team van Honolulu. Zij kwamen een half uur na ons aan op het vliegveld, dus we konden mooi tegelijk opgehaald worden. Het zijn twee jongens, drie meiden en hun leidster. Zij verblijven op dezelfde plek als wij.

We verblijven de komende twee weken in het huis van de ouders van Nuitti, dat is een Tahitiaans meisje dat bij ons op de base in Sydney woont. Dus het is heel leuk om haar familie hier te leren kennen!
Het is een beetje krap in het huis, maar het landschap maakt het helemaal goed! De tuin is lekker ruim, en het ligt aan de zee! Dus we hoeven maar een paar stapjes naar beneden te nemen, en we staan al in het water! Het schijnt ook dat hier zo nu en dan dolfijnen te zien zijn, woehoe!
En aan de andere kant van het huis zijn de bergen! Zo ongelooflijk mooi! Toen we erlangs reden, kreeg ik een beetje een tropisch gevoel. Je ziet ook de wolken tussen de bergen hangen, wat er heel tof uitziet!

Toen we aankwamen in het huis, hebben we gezellig in de tuin gezeten. Het was ’s avonds, dus ze hadden de kerstverlichting in de boom aangezet. Ze hadden voor iedereen een kokosnoot, dus we hebben heerlijke kokosmelk gedronken. Dat was een goede manier om de outreach te beginnen.

Het enige minpunt was dat we de volgende dag al om 7 uur moesten opstaan… Dat is sowieso al een dikke kwelling voor me, maar vooral nu, omdat we de nacht ervoor helemaal niet hadden geslapen, en die nacht maar 4 uur ofzo.
We gingen naar de kerk, en daar werden we weer heel goed verwelkomt. Weer kregen we een mooie bloemenkrans, en we werden vooraan in de kerk voorgesteld. Of eigenlijk moesten we onszelf voorstellen, in het Tahitiaans! Ik dacht dat ze hier gewoon Frans spraken, maar ze spreken hier twee talen. En voor hun is het een hele eer als je probeert Tahitiaans te spreken. Dus dat was even slikken voor mij haha. Ik was compleet gesloopt en gaar, en ik moest ook nog eens even in 3 tellen me proberen voor te stellen in Tahitiaans. Normaal gesproken ben ik redelijk goed in oppikken van nieuwe talen, maar ik was er totaal niet op ingesteld. Ik was van plan m’n Frans (van tien jaar geleden) weer te verfrissen, maar nu bleek dus ineens dat ik ook een andere taal moet leren. Daar had ik dus op dat moment totaal geen zin in, maar de mensen stelden het wel enorm op prijs!

Na de kerk, gingen we lunchen bij Nony en Alain (Nuiti’s ouders, waar we dus verblijven), en daarna gingen we weer terug naar de kerk. Het is maar 5 minuten rijden en ligt aan dezelfde weg. Het ligt dus ook aan het strand. Elke zondag komen daar heel veel jongeren van de kerk met z’n allen chillen. Dus we hebben daar de boel een beetje verkent en daarna gezwommen in de zee. Het water is best warm, niet heel verkoelend dus, maar heel lekker om in te zwemmen. Het is zo tof dat we hier zoveel kunnen zwemmen, want in Sydney hebben we dat bijna niet gedaan. Dus ik zie ernaar uit om elke zondag lekker te kunnen chillen met de mensen en relaties opbouwen. Want dat is voornamelijk het doel van deze reis. We bouwen relaties op, want in de nabije toekomst gaat YWAM ook hier een base bouwen.

Tot zover de eerste indrukken van Tahiti. Binnenkort zal ik laten horen wat we verder gaan doen!