And it goes on and on and on and on…

Het lijkt maar niet te stoppen: de drukte, alle activiteiten, work duty’s, de lessen, etc. Gelukkig is het nog steeds allemaal super gaaf en vooral leerzaam.

Afgelopen vier weken hebben we telkens een nieuwe docent gehad, en elke docent was mega inspirerend en haalde steeds meer in ons naar boven. De docenten geven les op verschillende toneelscholen in de VS en de meesten van hen hebben ook ondersteunende rollen gespeeld in beroemde films. Ze hebben dus veel ervaring!
Elke week doen we wel een oefening of monoloog voor de camera, die we daarna terugkijken. Dat is wel erg confronterend: je eigen gezicht zien en er ondertussen ook bewust van zijn dat 8 andere mensen daar ook naar zitten te koekeloeren. Ik probeer me wel zoveel mogelijk te focussen op hoe m’n emoties overkomen op het scherm. Er zijn momenten dat ik teleurgesteld ben, maar meestal ben ik gelukkig vooral blij met het resultaat.
Alle docenten hebben hun eigen focus op speciale technieken. Een docent nam ons bijvoorbeeld mee naar het asiel om dieren te observeren voor een acteeroefening, wat verrassend interessant was!
Daarnaast hebben we af en toe specifieke lessen, zoals make up les. We hebben geleerd hoe je wonden kan namaken (wat een aantal hilarische foto’s heeft opgeleverd).

Deze huidige week zijn we weer samen met de SDF klas. David Cunningham onderwijst ons, hij is opgegroeid hier op de base in Kona, en regisseur van een aantal bekende films, zoals ‘To end al wars’. Super gaaf dus! Hij ging ons, actrices, regisseren in verschillende scènes en ondertussen gaf hij de SDF studenten allerlei tips & tricks.

Onze eerste ‘vrije’ weekend (zonder work duty), was eigenlijk niet vrij, want we begonnen met onze eerste oefenopnames. De school had 3 korte scripts voor ons klaarliggen, en wij (de actrices) moesten audities doen voor de scènes, en de dag voor de opnames kregen we te horen welke rol we mochten vervullen. Ik speel in een CSI filmpje, waarin ik een slachtoffer onderzoek.
Het viel me behoorlijk zwaar: eigenlijk had ik het gevoel dat ik alleen maar bezig was met alle technische aspecten van de set. Waar moet ik staan, hoe draai ik me om, hoe geef ik iets aan, etc. Het was heel gaaf, maar ik merkte wel dat ik totaal niet meer gefocust was op het acteren zelf. Soms gaat het maar om een 2 seconden shot, en dan moet je daarna weer minuten wachten voor het volgende shot. En daarbij ben je natuurlijk ook aan het werk met studenten die dit voor het eerst doen, en juist helemaal niet op het acteerwerk zijn gefocust, maar juist op het geheel. Het resultaat is dan ook niet altijd wat je verwacht of gehoopt had. Je weet dat je op een bepaalde moment goed uit de verf kwam, maar dan blijkt dat ze dat nét niet gefilmd hadden. Ik vond het filmpje qua acteren dan ook een beetje tegenvallen… Je ziet bijna niks van m’n gezicht haha. Het resultaat kan je hier zien: http://vimeo.com/94731655

Vandaag (dinsdag) hebben we weer zo’n oefening gedaan. Het was behoorlijk slopend, want we hadden de hele dag les, en morgen moet het filmpje af zijn, dus we moesten gelijk na de les filmen. We hadden nog niet eens tijd gehad om onze zinnen te leren. Gelukkig ging het al een stuk beter dan de eerste keer opnames, maar onze filmcrew had wat onenigheid, wat veel spanningen opleverde. Morgen krijg ik het eindresultaat te zien.

De werkdruk is nog steeds super hoog. Ik ben vaak moe en gesloopt, en kom niet toe aan het huiswerk, dus ik heb voor mezelf maar besloten dat ik niet alles meer zo nauw neem. En soms mis ik ook sneaky lessen, zodat ik op die momenten wel alleen kan zijn en tot rust kan komen.
Daarnaast is er helaas ook veel drama gaande. 14 meiden in één huisje, dat roept om problemen. En alles is zo uitputtend, en als er dan iets niet gaat zoals je wil, kan er nog wel eens iemand ontploffen. Er zijn studenten geweest die op het punt hebben gestaan te kappen. Gelukkig is er tot nu toe nog maar 1 iemand gestopt.

Vanaf zaterdag gaan we officieel beginnen met de opnames van de ‘shortfilms’. Elke SDF student heeft een script van 5 á 7 minuten geschreven, en in de afgelopen weken verder ontwikkeld. Wij, de actrices, zullen daarin acteren. Ik speel de hoofdrol in een serieuze shortfilm, en ook één in een meer humoristische (is de bedoeling). Verder vervul ik in vier andere shorts een kleine rol. 10 dagen lang zullen we ons hiermee bezig houden. Ik ben benieuwd!

Kortom: het is zwaar, maar ontzettend uitdagend! Ik leer veel, en zie uit naar de opnames. Zodra er weer een ‘short’ af is, zal ik het op facebook posten.