ALOHA!

Zodra het vliegtuig in Kona landde, werd ik gelijk verwelkomd met deze mooie woorden. Het is een groet, maar ook een gelukswens.

Op verzoek van velen ben ik gelijk maar begonnen met het schrijven van deze blog. Zo wil ik jullie op de hoogte houden.

Na 36 (ja… echt waar) uur te hebben gevlogen, gewacht, gechillt, even gerend en gezeuld met koffers te hebben, ben ik dan eindelijk aangekomen op de campus van the University of the Nations.

Op Schiphol werd ik uitgezwaaid door mam, Chris en Steef en vertrok ik naar dit prachtige eiland. Ik vloog eerst naar Chicago en tot m’n schrik zat ik in het meest piepkleine vliegtuig ever. Gelukkig heb ik een klein lijfje en kon ik me negen uur lang wel zoet houden in de foetushouding. Daar stapte ik over naar Los Angels waar ik 12 uur moest wachten op m’n vlucht naar Kona, en dat ’s nachts… Gelukkig heb ik op ’t allerlaatste moment nog kunnen afspreken met Mariah, een vriendin van m’n DTS die in LA woont. Ik had haar 2 jaar niet gezien, en het was geweldig haar weer te kunnen spreken en bij te kletsen. Ze kwam me halen met de auto, en heeft me UCLA (het studenten gedeelte van LA) laten zien en ik heb een heerlijke Amerikaanse cheeseburger gegeten. Ik kon bij d’r op de campus logeren, en die dag erna bracht ze me terug naar LAX. Helaas stonden we dik in de file en moest ik dus alsnog onwijs haasten naar m’n gate, maar gelukkig was ik nét op tijd.

Toen ik aankwam in Kona, was ’t eerste wat ik dacht: wat is het hier EXTREEM heet! De klamme warmte sloeg me letterlijk in het gezicht zodra ik uitstapte. Ik was al gewaarschuwd dat het eruit ziet als een maanlandschap, dat komt door al het harde lava dat hier ligt.
Ik werd gelijk opgewacht door allerlei YWAM-ers en we konden in een bus (met airco!) naar de campus gebracht worden. Een nieuw semester is begonnen, dus het was afgeladen met nieuwe studenten.
De campus is echt groot! Dit keer beginnen er 250 studenten, en dat schijnt weinig te zijn. Meestal lopen er dus een paar 1000 mensen (inclusief staf en kids) rond.

Ik slaap met 7 andere meiden in een ‘dorm’, en die grenst met een huiskamer aan een andere dorm van 8 meiden. Dus ik vind ’t eigenlijk wel erg druk, maar ’t is ook wel gezellig. Ik moet wel weer heel erg wennen om met allemaal meiden op een kamer te liggen, en die Amerikanen zijn altijd overenthousiast, dus dat is een beetje vermoeiend so far haha. Maar vorige keer kwam het ook allemaal goed, dus dat zal nu ook wel.
De eerste dag heb ik vooral m’n spullen uitgepakt, en gechillt en een beetje rondgekeken. Ik heb ook gelijk nieuwe dieren gespot die ik nog nooit gezien had.

Vandaag (zaterdag, de tweede dag) hebben we een rondleiding gekregen door het YWAM gebied (ik zal binnenkort foto’s maken) en onze introductieles.
Voor veel mensen is het wellicht nog niet duidelijk wat ik precies ga doen hier. Om mijn nieuwe studiegids te quoten: The School of Acting for the Screen (SAS) is dedicated to equipping committed Christians to effectively use their acting skills, spiritually and professionally, for film, television in a way that influences society positively.
In de eerste drie maanden zullen we een introductie krijgen over de basis acteer technieken, maar ook een breed inzicht in de film en tv industrie.
De drie maanden erna zullen we geen onderwijs meer krijgen, maar praktisch bezig zijn met het filmen van korte scripts.

Om een idee te krijgen van hoe mijn week er hier uitziet, volgt hier een schema:

Maandag
8:00 – 9:00 Campus Worship
9:15 – 12:00 Classroom session
Lunch
13:00 - 15:00 Classroom session / hands on
15:30 – 16:30 Voice
18:30 – 21:00 Movie night

Dinsdag
8:00 – 9:00 Devotionals (stille tijd)
9:15 – 12:00 Classroom session
Lunch
13:00 - 15:00 Classroom session / hands on
15:30 – 16:30 Workout (ik verwacht dat dit mijn persoonlijke favoriet gaat worden)

Woensdag
8:00 – 9:00 Interscssion
9:15 – 12:00 Classroom session
Lunch
13:00 - 15:00 Classroom session / hands on
18:30 – 21:00 Movie night

Donderdag
8:00 – 9:00 Film Discussion
9:15 – 12:00 Classroom session
Lunch
13:00 - 15:00 Workout
15:30 – 16:30 Small group
18:30 – 21:00 Campus meeting

Vrijdag
8:00 – 9:00 Class Worship
9:15 – 12:00 Classroom session
Lunch
13:00 - 15:00 Classroom session / hands on

Naast dit schema zijn er nog de work duty’s, die 10 uur (!) per week in beslag nemen. Dat gebeurd voor onze klas voornamelijk in het weekend. Ook moeten we buiten het schema om onze opdrachten maken. Dat zijn geschreven Assignments en het instuderen van tekst.
Van te voren hadden we een lijst van 100 films gekregen die we hadden moeten kijken. Helaas ben ik maar aan 37 toegekomen, dus ik werd gelijk streng toegesproken… Nu is het de bedoeling dat ik ze allemaal inhaal, of over elke 5 films die ik niet gekeken heb, een essay schrijf (na het zoeken van informatie). Dat is dus een hoop werk! Dus ik moet óf in korte tijd 10 essays schrijven, óf ik moet snel 60 films kijken… Gelukkig moeten de andere studenten ook veel inhalen, dus kunnen we samen films kijken.
Deze films vormen een basis voor stof die we tijdens de lessen krijgen, daarom is het zo belangrijk.

Zojuist hebben we een openingsceremonie gehad met Hawaïse dansen, een vuurspuwer en werden alle naties die hier vertegenwoordigd zijn begroet. Van alle naties die hier zijn, hangt de vlag rond het grote plein, maar voor nu waren ze eraf gehaald en werden ze gebruikt in de ceremonie. Dat was heel mooi! Ook bij het noemen van Nederland gingen er een aantal mensen staan, dus er is een kans dat er meerdere Nederlanders zijn! (Hoewel volgens mij mensen ook randomly gingen staan, dus voor ’t zelfde geld waren ’t geen Nederlanders..)
Daarna hadden we een mooie dienst.

Dit weekend kunnen we nog chillen, dus dan kan ik mooi veel films kijken. Maar uiteraard wil ik vooral veel zien hier! Hier lopen heel veel studenten rond die al vaker op deze base een course hebben gevolgd, dus zij kunnen me mooi alles laten zien.

Nou, dit was een lange introductie! Binnenkort zal ik waarschijnlijk weer schrijven, als ik eenmaal echt m’n lessen heb gehad.
Mijn course schijnt één van de zwaarste hier te zijn, dus we hebben bijna geen vrije tijd. Daarom zal contact met Nederland niet zo makkelijk gaan helaas, maar ik kan gewoon m’n whatsapp gebruiken, dus dat is handig.

Bedankt voor alle bemoedigingen en steun in welke vorm dan ook!

Liefs,

Andrea